TERAPIA PAR

Bezpieczeństwo

Bliskość

Balans

Skoro tu jesteście i czytacie te słowa — to znaczy, że Wam zależy.

Może jest między Wami trudno. Może rozmowy stają się coraz rzadsze, albo przeciwnie — coraz bardziej burzliwe. Może oddaliliście się od siebie, a może mimo bliskości fizycznej, emocjonalnie jesteście w zupełnie innych miejscach. Niezależnie od tego, co dokładnie przeżywacie, jedno jest pewne: skoro szukacie wsparcia, to Wasz związek nadal jest dla Was ważny. I to już bardzo wiele.

Terapia par to przestrzeń, w której możecie na nowo siebie usłyszeć.
Bez przerywania. Bez walki o rację. Z czasem — z większym spokojem, zrozumieniem i ciekawością siebie nawzajem. W bezpiecznych warunkach przyglądamy się temu, co boli, co nie działa i co się między Wami zagubiło. Ale też temu, co nadal Was łączy — nawet jeśli to już tylko cień tego, co było kiedyś.

Czasem terapia jest początkiem nowego rozdziału.
Czasem — spokojnym domknięciem starego.
Zawsze jest próbą zadbania o siebie i o drugą osobę — na tyle, na ile to w danym momencie możliwe.

Kiedy warto rozważyć terapię par?

  • Gdy Wasze rozmowy coraz częściej kończą się kłótnią lub milczeniem

  • Gdy mimo tego, że jesteście razem czujecie się oddaleni emocjonalnie

  • Gdy Wasz związek doświadczył zdrady lub inny kryzysu zaufania

  • Gdy trudno jest Wam podejmować wspólne decyzje lub planować przyszłość

  • Gdy jedno (lub oboje) ma poczucie, że „coś jest nie tak”, ale trudno to nazwać

  • Gdy nie potraficie rozmawiać o swoich potrzebach, pragnieniach lub emocjach

  • Gdy różnice w Waszych stylach komunikacji powodują konflikty i napięcia

  • Gdy chcecie poprawić jakość relacji, zanim kryzys się pogłębi

  • Gdy stoicie przed dużą zmianą życiową (np. narodziny dziecka, przeprowadzka, choroba)

  • Gdy jedno z Was lub oboje rozważacie zakończenie związku, ale nie zapadła jeszcze decyzja ostateczna

Terapia par nie musi być „ostatnią deską ratunku”. Może być świadomą decyzją o inwestycji w relację, która jest dla Was ważna.

Kiedy terapia par może nie być odpowiednim rozwiązaniem?

Choć terapia par bywa bardzo pomocna, są sytuacje, w których nie jest ona wskazana jako forma wsparcia. Należą do nich m.in.:

  • Przemoc domowa – jeśli w relacji dochodzi do przemocy fizycznej, psychicznej, seksualnej lub ekonomicznej, wspólna terapia może pogłębiać nierównowagę sił i nie stanowić bezpiecznego miejsca dla ofiary przemocy. W takich przypadkach konieczne jest zadbanie o bezpieczeństwo i wsparcie indywidualne.

  • Brak zgody jednej ze stron – terapia par wymaga dobrowolnego i autentycznego zaangażowania obu partnerów. Przymus lub nacisk jednej strony często nie przynosi konstruktywnych efektów. Ważne, aby każda ze stron miała ciekawość procesu i choć odrobinę motywacji do pracy.

  • Aktualne uzależnienie – czynne uzależnienie (np. od alkoholu, narkotyków, hazardu) utrudnia lub uniemożliwia głębszą pracę nad relacją. W takich przypadkach warto najpierw zająć się leczeniem uzależnienia.

  • Trwający romans lub podwójne życie jednej ze stron – skuteczna praca nad odbudową relacji wymaga przejrzystości i zakończenia równoległych zaangażowań emocjonalnych.

  • Brak minimalnej motywacji do pracy nad relacją – jeśli jedna ze stron już zdecydowała się zakończyć związek i nie ma przestrzeni na zmianę tej decyzji, terapia par nie będzie skutecznym rozwiązaniem. W takiej sytuacji można rozważyć tzw. wspólne sesje rozstaniowe - to forma spotkań terapeutycznych dla par, które świadomie decydują się na zakończenie związku, ale chcą przejść przez ten proces z uważnością, szacunkiem i wsparciem emocjonalnym.

W gabinecie nie ma tematów tabu

W moim gabinecie nie ma tematów, które byłyby zakazane. Pracuję z parami o różnym statusie relacyjnym, w tym z parami monogamicznymi, niemonogamicznymi, heteroseksualnymi i nieheteronormatywnymi. Bez względu na Wasze doświadczenia, potrzeby i model relacji, stworzymy przestrzeń, w której możecie swobodnie rozmawiać o wszystkim, co dla Was istotne.

„Bliskość zaczyna się tam, gdzie kończy się udawanie.”

— Brené Brown